ชิงช้า

ปฏิทินเปลี่ยนใบอีกแล้วนะครับ
ไม่ทันไร เดือนแรกของปีใหม่ก็ผ่านพ้นไปแล้ว
ไม่แน่ใจว่าเวลาเดิน “เร็ว” ขึ้นหรือเปล่า
แต่รู้สึกว่าชีวิตทุกวันนี้เดินไปเร็วกว่าที่เคย
ในวิถีชีวิตประจำวันของหน้าที่การงานและความรับผิดชอบ
การแข่งขันเพื่อไปให้เร็วกว่า ดีกว่า มีประสิทธิภาพมากกว่า
เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงได้ยากเหลือเกิน
ชีวิตของคนยุคเรา ทุกอย่างจึงอยู่ที่ “ความเร็ว” ที่เพิ่มมากขึ้น
โทรศัพท์มือถือ ที่มีไว้เพื่อให้การติดต่อสื่อสารต่อเนื่อง ฉับไว ไม่ขาดตอน
พีดีเอ ที่ไว้คอยเตือนเวลาของงานสำคัญ
รถยนต์ที่ต้องมีเพื่อไปให้ถึงจุดหมายเร็วกว่าเดิม
แม้แต่บนโลกออนไลน์ ที่แข่งกันเพิ่มความเร็ว เต็มไปด้วยข้อมูลที่วิ่งกันไม่ขาดสาย
สมัยแรก ๆ ที่ผมเริ่มใช้อินเตอร์เน็ต
ก็ยุคที่โมเด็มยังความเร็ว 28K จนเปลี่ยนมาเป็น 33.6K
ซึ่งเร็วจนรู้สึกได้… และผมก็ใช้ที่ความเร็ว 56K อยู่หลายปี
กว่าจะเปิดแต่และเว็บเพจ หรือส่งงานให้ลูกค้าได้ เรียกว่าเดินไปกินข้าวกลับมายังทัน
พอวันนี้ ติด Hi-Speed งานก็ทำได้เร็วทันใจขึ้น
แต่เราก็แสวงหาไฟล์ที่ใหญ่ขึ้นที่จะดาวน์โหลด เพราะเชื่อว่าความเร็วใหม่นี้ตอบสนองได้แน่
ในไม่ช้า Hi-Speed ก็คงไม่เร็วพอ (ใจ) :-)
วันนี้ ผมเลยอยากลองใช้ชีวิตให้เนิบ..เนิบ ในบางจังหวะ
เพื่อเติมความ “ช้า” ให้ชีวิตสมดุล ไม่เอนเอียงไปกับความเร็วจนเกินพอดี
ในบางวันผมเลือกที่จะไม่เปิดเครื่องคอมพิวเตอร์
หรือไม่เพลินไปกับโลกออนไลน์
บางคราวที่ผมเลือกเดินไปตลาด แทนการใช้บริการของตุ๊กตุ๊กปากซอย
บางวันหยุด เลือกที่จะลืมคาดนาฬิกาข้อมือ ไม่สนใจเวลาเสียบ้าง
ทำในสิ่งที่อยากทำ… ใช้เวลากับสิ่งนั้นอย่างถ้วนถี่
อ่านหนังสือเล่มที่อยากอ่าน จนถึงบทที่พอใจ
กิน เมื่อหิว… ไม่ใช่ถึงเวลาของมื้ออาหาร
กลับบ้าน เมื่อท้องฟ้ามืดแสง… ไม่ใช่ได้เวลากลับไปดูทีวีรายการโปรด
บนโลกที่ทุกคนแข่งกันเร็วเพื่อเป็นที่หนึ่ง
ในมุมนึง ณ ขณะหนึ่ง เรามาแข่งกันช้าดีไหม
ใช้ชีวิตให้มีรายละเอียดเพิ่มขึ้นบ้าง…
เมื่อเราต้องกลับไปสู่โลกของหน้าที่และการดำเนินชีวิต
ไม่ผิดที่เราต้อง “เร็ว” และต้อง “ก้าว”
เพราะเรามีความรับผิดชอบ ทั้งต่อตนเองและผู้อื่น
เรายังไม่ได้ตัดขาดจากโลกที่เคลื่อนไหว
แต่อย่างน้อย ในหน้ากระดาษของชีวิต
ก็จะมีรายละเอียดที่เก็บได้… ให้จดจำ
ไม่ใช่เพียงหน้ากระดาษ ที่บันทึกไว้เพียงหัวข้อ และเครื่องหมายถูก
ว่าสิ่งนั้นได้ทำเสร็จแล้ว
มา “ชิง” กัน “ช้า” ดูบ้างไหมครับ

16 thoughts on “ชิงช้า

  1. จิ๊บ says:

    ตอนนี้ชีวิตเราช้าอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ก็มีความสุขดีจ้า แต่ก็ยังคงคิดถึงชีวิตที่วุ่นวาย ชีวิตที่ต้องขึ้นอยู่กับความเร็วอยู่นะ

  2. popเองพี่ says:

    555 ช้า ช้า พร้าเล่มงาม ครับ
    เอนหลังนอนมองดูฟ้าตอนเช้าๆ มองเมฆที่ลอยผ่านไปช้าๆ
    ปล่อยความคิด และความวุ่นวายลอยไปกับละอองเมฆ
    ซึมซับความเคลื่อนไหวที่สงบ สบาย และ อบอุ่น
    ลองสักครั้ง สักพัก สักเช้า นะ

  3. ป้าเปิ้ล says:

    ยกมือเห็นด้วย
    อยากอยู่ในโลกช้าๆ ที่ไม่ต้องแข่งขัน
    ไม่ต้องวุ่นวาย ทำแต่สิ่งที่อยากทำ
    นอนอ่านนิยาย มองฟ้า มองทะเล
    อยากอยู่นิ่งๆ จังเลยอ่ะ

  4. กบ says:

    ชีวิตช่วงนี้อยากจะให้เวลาผ่านไปเร็ว ๆ เหลือเกิน โดยเฉพาะช่วงที่ลูกชาย(น้องมิ่ง)ไม่สบาย อยากให้เค้าหายป่วยเร็ว ๆ จังเลย นี่ก็เริ่มเป็นไข้ตั้งแต่เย็นวันที่ 31 ม.ค.อดหลับอดนอนมา 2 คืนแล้ว มาวันนี้พี่เลี้ยงบอกว่าไข้ลดลงแล้ว “น้องมิ่ง” เริ่มสร้างรอยย่นบนใบหน้าตัวเองด้วยรอยยิ้มบ้างแล้ว หลังจากซึมอยู่หลายวัน วันนี้อยากให้ถึง 16.30 น เร็ว ๆ จังเลย จะได้รีบกลับบ้านไปเพิ่มรอยย่นบนใบหน้าให้ตัวเองกับ “น้องมิ่ง” ไปพร้อม ๆ กัน
    ปล.เอาไว้ “น้องมิ่ง” หายป่วยก่อนนะ “ลุงเอก” แล้วค่อยเจอกัน

  5. กบ says:

    ชิงช้าในรูปถ้ามีไว้สนามหน้าบ้านแล้วนั่งกับลูกโดยมีคุณสามีไกวเปลให้คงจะมีความสุขทีเดียวเชียวแหละ ว่าแต่จะไปซื้อได้ที่ไหนล่ะคับลุงเอกคับ ช่วยแนะนำ “คุณแม่น้องมิ่ง” ด้วยนะคับ…ขอบคุณมากคับ “ลุงเอก”

  6. ekanake says:

    ไม่ทันไร ผมก็ได้เป็น “คุณลุง” ทันใช้ซะแล้ว
    ขอให้ “น้องมิ่ง” หายไว ๆ นะครับ คุณแม่จะได้ยิ้มอีกคน
    เรื่องชิงช้า จะติดต่อไปบอกเบอร์อีกทีนะครับ :-)

  7. a-ja says:

    ชอบชีวิตเนิบ-เนิบ แนะนำ อ.ปายค่ะ
    เพราะทำให้ใจเรานิ่ง ไม่ฟุ้งเฟ้อเกินงาม และสมองว่างจากปัญหาที่คาใจอยู่ได้จริง ๆ โดยไม่ต้องว่าคาถาอะไรเลย ยิ่งเป็นที่ร้าน all about coffee ชั้น 2 ที่เป็นทั้งแกลลอรี่ และมีพื้นกว้าง ๆ ให้นั่งเอกเขนกได้สบาย ๆ ทั้งวัน แค่นี้ก็ไม่ต้องฝันถึงสวรรค์ที่ไหนอีกค่ะ
    แอบฝากขอบคุณกบด้วย ที่แนะนำwebนี้ให้เป็นที่รู้จักของเราจ้า

  8. พบกันเมื่อแสงทอ says:

    ตอนนี้ชีวิตเรา “ช้า” จนไม่ต้องชิงเลยค่ะ แต่อ่านแล้วรู้สึกสบายใจดีนะคะ
    เราจะมีช่วง “เร่ง” และ “รีบ” แข่งกับเวลาอยู่ในช่วงใกล้ปลายเดือน ช่วงนั้นเหมือนชีวิตไม่เป็นชีวิตเลย นอนดึก ตื่นเช้า (มาก)
    ตอนนี้เวลาเดินช้าอีกแล้ว หวนไปมองเรื่องบางเรื่องกลับคิด เอ๊ะ เวลาผ่านไปไวจัง
    เวลาจะช้า หรือ เร็ว ใจเรากำหนดมันใช่ไหม?

  9. iNiNgz says:

    อยากจะให้เวลาตอนนี้มันเดิน “ช้า ๆ” จังเลยแหะ ..
    เผื่อว่าจะได้ทำงานทันขึ้นมาได้บ้าง :(

  10. น้องเจี๊ยบ says:

    ในบางเวลาที่เราเร่งรีบจนเกินไป
    บางครั้งมันก็ทำให้เรารู้ซึ่งเหนื่อยมาก
    การได้หยุดพักบ้างอาจทำให้เรารู้สึกดีขึ้น
    การได้เดินช้าลงทำให้เราได้คิดไตร่ตรอง
    กับสิ่งที่ผ่านมา หรือที่เรากำลังจะเดินต่อไป
    ได้เจอเว็บโดยบังเอิญอ่านแล้วติดใจ
    เลยขอติดตามพี่เอกไปด้วยคนได้หรือเปล่าคะ

  11. ekanake says:

    เดินเร็ว เดินช้า
    มีเพื่อนเดินไปด้วยกัน
    ย่อมทำให้เส้นทางน่าเดินขึ้นอีก
    ยินดีเสมอครับ :-) ขอบคุณที่แวะมา

  12. มะต้อง says:

    พี่เอกแวะมาทีไร โปรยเสน่ห์ให้ผู้เข้าชมไม่ชิง…ออกจากเว็บน่ารักๆนี้ไปเร็วๆ ก็ต้องเต็มใจอ่านคำดีๆกับภาพสวยๆทุกทีสิน่า
    อยากมีคนเดินร่วมทางด้วยจัง เจอแล้วล่ะ แต่เขามาเดินบ้าง ไม่เดินบ้าง เดี๋ยวก็วิ่งหนีไปบ้าง แต่ผมก็ยังยืนรออยู่ตรงนี้เสมอน้า…
    จะวาเลนไทน์แล้วครับผม มีความสุขในรักกันมากๆนะครับ เอ…..เกี่ยวกะชิงช้าตรงไหนนะ อิอิ

  13. พระอาทิตย์ตกดิน
    ไม่นานผู้คนก็หลับไหล
    แต่อีกไม่กี่ชั่วโมงต่อมา
    ผู้คนก็ต้องตื่น มาพบกับวันใหม่
    ที่จริงแล้ว…
    มนุษย์เรา
    ไม่เคยมีใครหลงไปในกระแสของกาลเวลา
    เลยแม้แต่คนเดียว
    ถ้ามันเริ่มจากศูนย์ มันก็จะต้องไปจบลงที่ศูนย์
    ในทางเดียวกัน
    ถ้ามันเริ่มจากร้อย มันก็จะมาจบที่ร้อย
    ดูอย่างเข็มนาฬิกา
    ถ้าเราเริ่มนับมันจากเลข 12
    เดี๋ยวมันก็จะวนกลับมาที่เลข 12
    ต่อให้คนคิดประดิษฐ์เลขบนหน้าปัดนาฬิกา
    ให้มีถึงร้อย
    มันจะต่างอะไรกัน
    …………………………………………..
    “เวลา”มันถูกกำหนดขึ้นมาโดยมนุษย์ต่างหาก
    ……..ถ้าหลักกิโลเมตร
    เอาไว้บอกตำแหน่งต่าง ๆ ของถนน
    เวลาก็เป็นเป็นเพียงนามธรรม
    หรือ สมติฐาน ที่มนุษย์อุปมา ขึ้น…….
    เพื่อให้ได้รู้ถึงตำแหน่งที่เหตุการณ์นั้น ๆ เกิดขึ้นเช่นกัน
    ………………………………………………….
    ไม่มีใครที่ตื่นมาแล้วรู้สึกว่า เช้านี้เป็นวันเดียวกับเมื่อวาน
    ทั้ง ๆ ที่ทุกคนรู้ดีว่ามันเป็นเช้าวันของใหม่
    ฉะนั้น ทุก ๆ คนบนโลกใบนี้ จึงเดินทางไปบนเส้นทาง
    ที่ชื่อว่า”เวลา” พร้อม ๆ กันหมด
    ถ้าอย่างนั้น ก็คงจะสรุปได้ว่า
    “ไม่มีใครหลงทางอยู่ในกระแสกาลเวลา”
    …………………………………………….
    กระแสของกาลเวลา มันคงมีผล ต่อการ
    เปลี่ยนแปลง……
    บางสิ่งบางอย่างเปลี่ยนไป
    ก็อาจจะเป็นเพราะกระแสของกาลเวลา
    คำว่า”กระแสสังคม” หรือว่า “กระแสเทคโนโลยี”
    ซึ่งผมอยากจะเรียกมันว่า “วังวน” ซะมากกว่า
    เพราะว่าสองสิ่งนี้ มันไม่ได้ไปในทิศทางเดียว
    จึงไม่น่าเรียกมันว่า “กระแส”
    20 กว่าปีที่แล้ว สมัยเราเด็ก ๆ
    หลวงตา(คุณตาที่บวชเป็นพระ)
    โทรศัพท์มาหาที่บ้าน
    ด้วยความเป็นเด็กไร้เดียงสา
    จึงถามหลวงตาว่า
    “หลวงตาโผล่หน้ามาตรง ไอ้ตรงกลม ๆ นี่ได้มั๊ย…หนูอยากเห็น”
    (โทรศัพท์สมัยก่อนจะเป็นแบบหมุน ๆ มี แป้นกลม ๆ มีรูอยู่รอบ ๆ)
    ตอนนั้นไม่รู้หรอกว่า ไอ้แบบนั้น
    สมัยนี้เรียกว่า Vedio Conference
    ที่เราใช้คุยกับเพื่อน ที่อยู่ต่างประเทศบ่อย ๆ
    หลวงตาท่านบอกว่า
    “ทำไมได้หรอก โลกเรายังไม่เจริญขนาดนั้น”
    ก็เลย ถามหลวงตาต่อไปว่า
    “งั้นหลวงตา ส่งของเล่นมาให้หนู ทางรูนี้หน่อย”
    (รูสี่เหลี่ยม ใต้ที่วางหูโทรศํพท์ สมัยนั้น)
    มันคือสิ่งที่มนุษย์ยังไม่สามารถทำได้ ในยุคนี้ด้วยซ้ำ
    “เครื่องย้ายมวลสาร หรือว่า Teleport นั่นเอง”
    …………………………..
    กระแส(วังวน)ของเทคโนโลยี….
    ถูกกระแสของกาลเวลา พัดพามาด้วยเช่นกัน
    ตอนนี้โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว
    แต่ยอมรับว่า……..
    ยังเดาไม่ออก ว่าสิ่งไหน
    ที่มนุษย์สามารถ คิดค้นและประดิษฐ์มันขึ้นมาได้
    หรือว่าไม่ได้……….
    …………………………………….
    หลายคนอาจจะเป็นแบบนี้
    แต่เราอาจไม่เคยสงสัยว่า…
    ทำไม………
    กระแสของกาลเวลา…..
    ซึ่งเปลี่ยนไปในทิศทางเดียวเสมอ
    แต่เราแค่อยู่นิ่ง เราก็สามารถตามทัน
    แต่กระแส(วังวน)ของเทคโนโลยี และ กระแส(วังวน)ของสังคม
    ยิ่งเราพยายามไล่ตามมันเท่าไหร่
    แต่ก็ไม่เคยตามมันทันซักที
    …………………………………..
    …………………..
    ……………

Comments are closed.