เหมือนทุก ๆ ปี
เดือนกุมภาพันธ์นี้ เป็นเดือนที่ดอกไม้ขายดีที่สุด
หลัง ๆ เลยไม่แน่ใจว่า … ความรักไปซ่อนอยู่ในกลีบดอกไม้ตั้งแต่เมื่อไหร่
ใคร ๆ จึงขวนขวายที่จะซื้อมอบให้กันจนราคาเริ่มไม่น่ารัก
ผมแทบไม่ค่อยได้ซื้อดอกไม้ให้ใคร
นอกจากดอกไม้ไหว้พระ และพวงมาลัยให้ญาติผู้ใหญ่
แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่เคยมอบดอกไม้…
เพียงแต่ โดยส่วนตัวแล้ว นิยมมอบสิ่งอื่นมากกว่าดอกไม้กลีบบางเท่านั้นเอง
สิ่งของที่ผมนิยมมอบให้ผู้ที่รู้สึกดีด้วย กลับเป็น “หนังสือ” เล่มเล็ก
ผมถือว่า การเลือกหนังสือให้ใครสักคนเป็นเรื่องที่ท้าทาย
และเป็นรายละเอียดที่ต้องเอาใจใส่อยู่ไม่น้อย
เพราะแต่ละคนมีรสนิยมการอ่านที่ไม่เหมือนกัน
แต่ผมคิดดูแล้วว่า หนังสือเล็ก ๆ หนึ่งเล่ม
บอกเล่าเรื่องราวมากมาย และผู้รับก็คงต้องใช้เวลาอยู่กับหนังสือเล่มนั้นพอสมควร
หากบังเอิญ ความรักในหน้ากระดาษประทับใจผู้รับ
เขาจะกลับมาอ่านอีกเมื่อไหร่ก็ได้ หรือจะส่งต่อความรู้สึกดี ๆ ปันให้ผู้อื่นอ่าน
หัวใจก็ได้กระจายตัว
ไม่เหมือนดอกไม้ … หอม สวย หวาน ก็เพียงไม่นาน
ส่งต่อคนอื่นก็คงกระไรอยู่
หรือบางที ผมอาจจะกลัวในใจลึก ๆ
ไม่อยากให้ความรักของผมหอมหวานเพียงข้ามวัน
มีอยู่บางครั้ง … หา “หนังสือ” ที่เหมาะกับคนรับไม่ได้
หรือหนังสือบนแผงไม่อาจสื่อความรู้สึกดี ๆ ได้หมด
ผมก็เพียรลอง “ทำ” หนังสือเสียเอง
ตั้งแต่สมัยที่ “หนังสือทำมือ” ยังไม่ฮิต
ได้ทดลองพิมพ์ วาดรูป ตัดแปะ และให้ร้านถ่ายเอกสารข้าง ๆ จุฬาฯ ช่วยเข้าเล่ม
ไม่ใช่หนังสือดีเด่น แต่เป็นหนังสือธรรมดาที่มาด้วยใจ
จากวันนั้น เลยยิ่งตระหนัก … และเลือกที่จะให้ “หนังสือ” มากกว่าอย่างอื่น
เพราะการเลือกหนังสือให้เหมาะกับผู้รับนั้น ว่ายากแล้ว
การใส่ความรักลงในหน้ากระดาษ ยากยิ่งกว่า
และการให้ผู้รับอ่านหนังสืออย่างค่อยเป็นค่อยไป อ่านทุกหน้า จนจบเล่ม
เข้าใจความหมายที่วางไว้… เป็นเรื่องที่ยากที่สุด
คงเคยได้ยินที่เขาเปรียบเทียบ “ความรัก” ของคนเหมือน “หนังสือ”
บางเล่มปกสวย แต่เปิดอ่านแล้วไม่สนุก
บางเล่มดูภายนอกธรรมดา แต่เริ่มอ่านแล้ววางไม่ลง
บางเล่มเริ่มต้นสนุก แต่จบไม่ประทับใจ
และอีกหลายเล่มที่อ่านแล้ว น้ำตาไหล แต่ไม่เคยหยุดยิ้ม
ความรักของคนคงคล้ายหนังสือ
มีบทเปิด ช่วงกลางเรื่อง และตอนจบ
ไม่มีหนังสือเล่มไหน ที่อ่านสนุกตั้งแต่ต้นจนหน้าสุดท้าย
อ่านไป ต้องค่อย ๆ ทำความเข้าใจ และเข้าถึงคนเขียน
บางบทอาจหนักเกินอ่านต่อ
ลองหยิบที่คั่นหนังสือมาพักไว้ แล้วไปทำอย่างอื่นก่อน
กลับมาเปิดอ่านอีกครั้ง อาจเข้าใจเรื่องราวนั้น ๆ ได้ชัดเจนกว่าเคย
=========================================
วันนี้ คงยังไม่มีโอกาสได้มอบ “หนังสือ” เป็นเล่มไปให้
แต่ก็ยังไม่เคยคิดหยุด ที่จะส่งมอบความรู้สึกดี ๆ
เปลี่ยนหน้ากระดาษ เป็นหน้าจอ … รอคนอ่าน
และอยากให้ความรักได้ถูกส่งผ่าน เป็นกำลังใจ
ให้ทุก ๆ วัน เป็นวันของความรัก :-)